woensdag 28 april 2010


Met het einde in zicht hard aan het werken. Ik ben volop in de weer met een servies uit verschillende soorten Limoges-klei in traditionele Limoges-vormen, gedeeltelijk voorzien van een wit glazuur, Limoges logo en natuurlijk het nodige goud. Verder de zondag doorgebracht met Jin Pu (China) en Nikolay (Rusland) van Franseles, in Nikolay's auto naar het platteland. Het tripje liep op ruzie uit nadat Nikolay zijn kasteel niet kon vinden en niet wou picknicken op de door mij en Jin Pu aangewezen plek omdat hij niet van natuur hield. Uiteindelijk geluncht op een homo-ontmoetingsplek langs de kant van de weg waar wij flink de rust verstoorde met onze aanwezigheid. Daarna nog een museum over middeleeuwse martelwerktuigen bezocht waar ze ook een aardige collectie opgezette beesten hadden. Echt mijn dag dus. Op de terugweg nog wel een mooie begraa
fplaats bekeken.


Een mirakel van een konijn.

Een liefelijk vosje.

Een voorbeeld van een martelwerktuig.


De banketbakker van het dorp maakt ook de rauwversiering, praktisch het zelfde als marsepein.

Jajaja, de eeste vlinder van het jaar.

Jin Pu, Mahmoud (Sudan), en Hamdi (Egypte) klaar om te dansen in de Majestie, zeg maar Jack&Merie in het groot, voor wie uit Barendrecht komen.

Uit eten bij Mahmoud uit Sudan, met zo'n gezellig kleedje voel je je gelijk thuis.

Porseleinen bordje met zelfportret.
Lekker onsterfelijk.

Charlotte is ook blij dat de oven open is gegaan.


Computerschets

De eerste delen van het servies.

Kleurtesten na het stoken... nogal rood.

Mislukt.

Alles goed registreren.

Hoe het porselein weer terug komt in de Limoges grond.

Bob, mijn klasgenoot die altijd nog een nieuw woordje voor mij weet.
Nickel!

De modellen gedraaid in gips.

Transfer stempels voor op mijn servies.
Waar het project mee begon, het Limoges-logo.

Bewerking van de Dork-foto, wat een hit.

De kinderen van de integratieclub in Bretonse klederdracht.

En Jin Pu voegt er nog een beetje Aziatisch gezichtshaar en Europese monarchie aan toe.



vrijdag 16 april 2010


Vandaag mijn nieuwe klei getest!
Zie hier de 'Vrai Limoges'.
School is weer begonnen en deze week flink de handen uit de mouwen gestoken met het sorteren van klei. Verder ben ik heel erg blij met mijn Woolfiller, een setje gekleurde wolletjes, een naald en een schuimrubber kussentje waarmee je de gaatjes in de wollen kleding kunt stoppen. Erg verslavend en als je niet op let heb je zo je hele garderobe voorzien van pluizige hartjes, ruitjes en bolletjes. www.woolfiller.com

Lekker carnavalesk.

Het resultaat.

Deze week mank geraakt door een ontstoken teen, gelukkig wist een rokende arts in een praktijk als een bruin cafe mij wel de nodige medicijnen voor te schrijven. Ben inmiddels weer op de been.

8 soorten klei verzameld.

Flink vies worden.

Volgens de meester een femme indépendante, ik zeg dork.
Zelfportret.

zondag 4 april 2010

Paasvakantie!
Na flink met de handen in de modder gewroet nu tijd voor vakantie met Stefan Tijs in Limoges. Natuurlijk graaf ik deze week vrolijk door, maar vandaag ook de platenbeurs en de geologiebeurs bezocht. Eergisteren de Sonics in Limoges, gisteren Stefan voorgesteld aan mijn vrienden bij Emmaus, alcool interdit! Goed dat mijn Russische vriend jarig was en een illegale voorraad had aangeschaft. Eerder deze week een piepklein bruin hartje laten tattoeren door mijn Franse vriend Pierre uit Clermont-Ferrant.

Slush in da house.

Pierre met zijn mobiele studio.

In de folie, niet flauw gevallen!

Auw!

Volgende ochtend, ook al niet helemaal goed gelukt, toch blij.

Zonder koelkast terug bij af, lunchen in het schoolrestaurant. Hmmmmmmmmmmmmm.

Mijn lunchvriendin Irina uit Armenië.

Kopjes uit zelf gewonnen klei.


Schalen van echte 'Limoges'.

Klasgenoot Jean-Batist, een woeste kunstenaar zoals we die op de Franse academie konden verwachten.

Emmaus community, de woningen van de bewoners plus het atelier van mijn Russische vriend Nikolay op de Vienne. Sommige van mijn klasgenoten wonen in dit project omdat ze geen paspoort hebben en de taal nog aan het leren zijn. In ruil voor werken in de kringloop winkel krijgen ze onderdak, eten, nieuwe tanden en Gods zegen.

Speciale techniek voor het bewerken van meubelen.

Ik en Nikolay voor zijn pronkstuk in de Emmaus winkel.



vrijdag 26 maart 2010

Hoewel mijn koelkast het begeven heeft begint het leven en het werk hier aardig op gang te komen. Sinds deze week voor het eerst Franse les, ik ga als een trein, oui, je suis! Morgen ga ik met met Russische klasgenoot Nicolai naar Emmaus, een christelijk kringloopwinkel-project waar veel van de klasgenoten werken/wonen omdat ze net in Frankrijk zijn en door taal of paspoort geen gewoon werk kunnen vinden.

Verder ga ik op zoek naar echte "Limoges" klei, de kaolin groeves zijn hier zo'n beetje uitgeput dus gebruiken we klei uit bijvoorbeeld Brazilie. Dat staat mij tegen, dus ik ga graven!


Een voormalige kaoliengroeve.

Een voormalige granietgroeve.
Beiden hier in de buurt.

Een nieuwe werkplek, volop de ruimte nu.


Lemon Love, eindelijk klaar.

Tussen de middag picknicken in de eerste zon.

Mijn vriend Guillaume met zijn werk in porselein.

Pierre, gaststudent met getatoeerde sproeten die hier aan een porseleinen hond werkt.

Porseleinen karaf-vaas, klaar voor de oven.

Houten model van nieuwe karaf-vaas, klaar om een mal van te maken.